Legenda o królu Kazimierzu Wielkim i pięknej Esterze

Legenda o królu Kazimierzu Wielkim i pięknej Esterze to opowieść związana z panowaniem króla Kazimierza III Wielkiego, który rządził Polską w XIV wieku. Wersji tej legendy jest wiele, ale wszystkie przedstawiają miłosną historię między królem a piękną Żydówką, Esterką.

Według legendy, pewnego dnia król Kazimierz Wielki odwiedził miasto Kazimierz, dzielnicę Krakowa, gdzie znajdowała się duża społeczność żydowska. Podczas spaceru ulicami dzielnicy, zauważył młodą, piękną Żydówkę o imieniu Esterka. Król natychmiast się w niej zakochał, a uczucie to było obustronne.

Kazimierz Wielki postanowił wybudować dla Estery pałac, gdzie mogliby spędzać razem czas. Dzięki wpływowi pięknej żydówki na króla, warunki życia żydowskiej społeczności w Polsce uległy poprawie, a Kazimierz Wielki wydał wiele przywilejów na rzecz Żydów, chroniących ich prawa i gwarantujących wolność wyznania.

Jednak ich związek nie trwał wiecznie. Po pewnym czasie król Kazimierz Wielki musiał poślubić królową Adelajdę, córkę króla Węgier, aby zapewnić sojusz między dwoma krajami. Esterka została zrozpaczona i zrozumiała, że nie może być już z ukochanym królem.

W jednej z wersji legendy, Estera popełnia samobójstwo, nie mogąc znieść myśli o życiu bez swojej miłości. W innej wersji, Esterka zyskuje miejsce u boku króla jako jego faworyta, a ich miłość przetrwała wiele prób. Wiele spośród dzieci Esterki i króla Kazimierza Wielkiego zdobyło wysokie stanowiska w hierarchii państwowej.

Legenda o Królu Kazimierzu Wielkim i Pięknej Esterze jest romantyczną opowieścią o miłości przekraczającej granice religii i społeczne podziały. Wskazuje również na historyczne przywileje udzielane społeczności żydowskiej przez króla Kazimierza Wielkiego, który przyczynił się do stworzenia tolerancyjnego klimatu dla Żydów w Polsce.

Czytniki E-book - zobacz ceny