Legenda o Wandzie, która nie chciała Niemca

Legenda o Wandzie, która nie chciała Niemca, to opowieść o młodej i odważnej księżniczce Wandzie, córce króla Krakusa, który założył Kraków. Legenda ta uosabia patriotyzm i niezależność narodu polskiego.

Według legendy, po śmierci króla Krakusa, władzę nad państwem objęła jego córka Wanda. Była mądrą i sprawiedliwą władczyńią, dbającą o dobro swojego ludu. W tamtych czasach, ziemie polskie były zagrożone przez potężnego księcia niemieckiego, Rytigiera, który pragnął podbić państwo Wandy.

Książę Rytigierz zaproponował Wandzie, że jeśli poślubi go, oszczędzi jej królestwo i zakończy podboje. Wanda, będąc świadoma swojej odpowiedzialności jako władczyni, postanowiła jednak bronić swojego kraju i nie ulegać żądaniom niemieckiego księcia.

Zamiast zgodzić się na warunki Rytigierza, Wanda zgromadziła armię Polan i stanęła na czele swoich wojowników, aby przeciwstawić się najeźdźcy. Bitwa była zacięta, ale dzięki odwadze i determinacji Wandy, jej wojska pokonały armię niemiecką, a Rytigierz zginął w walce.

Po zwycięstwie Wanda powróciła do Krakowa, gdzie mieszkańcy miasta świętowali triumf nad wrogiem. Wkrótce jednak Wanda zrozumiała, że jej decyzja o niepoślubieniu Rytigierza mogła sprowadzić na jej kraj kolejne najazdy i wojny. Postanowiła złożyć ofiarę ze swojego życia, aby zapewnić pokój i bezpieczeństwo swojemu ludowi.

Wanda udała się nad brzeg Wisły, gdzie wznosiła się góra, z której widoczne było całe jej królestwo. Tam, w modlitwie do bogów, poprosiła o opiekę nad swoim ludem i rzuciła się w nurt rzeki. Wanda zginęła, lecz jej poświęcenie nie poszło na marne. Jej królestwo pozostało wolne od najazdów przez wiele lat.

Legenda o Wandzie, która nie chciała Niemca, stała się symbolem polskiego patriotyzmu i niezależności. Opowieść ta pokazuje wartość poświęcenia dla dobra narodu oraz siłę, jaką daje jedność w obliczu zagrożenia.